Wednesday, October 30, 2013

სასიამოვნოდ მოსასმენი მელოდია


muSic

ყველაზე ტკბილისგან

ეს გუშინ მივიღე, როდესაც 300 კილომეტრის მგზავრობა დაასრულა ყვავილმაც და ადრესანტმა....,,ნათი მოდი რა მოგიტანე".... მან ყოველთვის იცის რა გაამახარებს,რა მომეწონება და მესიამოვნება... შემოდგომის ჩვეულებრივ დღეს,შეუძლია მომიტანოს ხმელი ფოთოლი და მითხრას:.,,შენ ხომ გიყვარს ასეთი რამეები".. ის ყველაზე უკეთ მიცნობს,ყველაზე კარგად შეუძლია მიხვდეს,როდის რა მჭირს,იმის მიუხედავადაც კი, თუ რა მონდომებით ვცდილობ ამის დამალვას....ის ყოველთვის ჩემს გვერდით არის, მთელი ოცდაორი წელია..... ის დედაჩემია..................

Friday, October 11, 2013

სადაც მე მინდა ცხოვრება

IQ სადაც სითბოს,სიყვარულს და ერთგულებას უფულოდ ღებულობ..
IQ სადაც არავის არ უკეთია ნიღაბი,არ არის სიცრუე და სიყალბე...
IQ სადაც ადამიანს ადამიანი ქვია და მათ თვალებში მხოლოდ სიკეთე ანთია..
IQ სადაც მე მინდა ცხოვრება
ეხლა
და ყოველთვის!!!

Friday, October 4, 2013

მელანქოლია (4)


შავ-თეთრი


სიტყვებით გეფერები..

ახლა ღამეა და შენ გძინავს,მე კი სიტყვებით გეფერები.

აგვისტოს ერთ-ერთი ქართველი გმირი

შენახარ ერთ-ერთი აგვისტოს ქართველი გმირი.. ჩემი საამაყო მარად...

მელანქოლია (3)

ხანდახან ზუსტად ის დღე გამოგვრჩება ხოლმე,რომელიც თითქოს ძალიან მნიშვნელოვანია ჩვენთვის..

მზის სხივი

..ვთბები და ვხვდები,რომ ყველაზე დიდი საჩუქარი უფლისგან მე უკვე მივიღე. ..
როცა შავი ღრუბლები ფარავენ ჩემ ცას,როცა ისე ძლიერად წვიმს რომ ვერ ვხედავ ვერაფერს ირგვლივ, როცა სივიცე ამიტანს და ვკანკალებ მხოლოდ ერთი რამ მევლინება ხსნად, მისი მოქარგული სიტყვები.. ის ზუსტად მაშინ ჩნდება და იმ დროს როცა ყველაზე ძალიან მჭირდება.. იფანტება ღრუბლები,წვიმაც გადაიღებს ხოლმე და სულიც თბება..მზის სხივი ხან ერთ ბნელ კუთხეს გაანათებს,ხანაც მეორეს და ასე მოედება ყველა კუნჭულს.ვთბები და ვხვდები,რომ ყველაზე დიდი საჩუქარი უფლისგან მე უკვე მივიღე. -

მელანქოლია (2)


ჩემი ფანჯრებიდან ჩანს რძისფერში გახვეული კორპუსები.

მელანქოლია (1)

ისე ვიწროვდება ხანდახან ატმოსფერო..ჰაერიც ისე,ისე მძიმდება......

ყველა ადამიანი პიროვნება არაა

თავმოყავრეობა გონიერებასავითაა,რომელიც ძნელად იშოვნება ადამიანებში.ის ნიჭივით ან გაქვს ან არა.

ლერწამი ქარიან ამინდში ანუ მერყევი ადამიანები

 მაოცებს იმ ხალხთა სიმრავლე რომლებიც ფიქრობენ ერთს,ეთანხმებიან, ბოლოს კი როცა გადამწყვეტი მომენტი დგება ან ჩუმდებიან ან ეთანხმებიან უმრავლესობას

შავი არაა შავი,არამედ თეთრია

გაბანალურებული რეალობა ანუ ნიღბიანი ადამიანები

როგორი დაუსრულებელია ეს თემა.

მე და ჩემი ზამთარი

ხშირად მიფიქრია საიდან მოდიან ათასობით პაწაწინა ფიფქები.

მხოლოდ დღევანდელი დღე?

დღევნდელი დღით დანაყრება და საკუთარ ტყავზე ხრუნვა მხოლოდ? 

ფუნჯები


ქართველი?!

ვინმემ რომ გვკითხოს რა ეროვნების ხარო,უმალ ვუპასუხებთ ქართველიო!არც კი დავფიქრდებით და თან ისეთი ამაყები ვიქნებით ამ დროს.
 

დაკარგული ადამიანობა

მაშინ როცა ყველა ღირსებას ვივიწყებთ,ზურგს ვაქცევთ პირველ რიგში უფალს და შემდეგ სხვა ყველაფერს.

მე ვსვამ კითხვას:,,ყველა კაცია ადამიანი?"

 ხშირად ამართლებს სახელი იმას რასაც აღნიშნავს? იქნება ეს ადამიანი,რაიმე დაწესებულება,ლიტერატურა თუ სხვა რამე?,,ყველა კაცია ადამიანი?!" ილიას სიტყვები მახსენდება და ვფიქრდები რომ დიდად არაფერი შეიცვლილა XX საუკუნის შემდეგ


უსამართლობა


წლებია უკვე გასული....ათასნაირი ხალხი დააბიჯებს დედამიწაზე...ხალხი ჭრელია,არა მე ვიტყოდი რომ უფრო ბრბო
.

Thursday, October 3, 2013

ჩემებური შემოდგომა

       


  შემოდგომაა.. ოქტომბრის დასაწყისი. ნელ-ნელა ყვითლდება ირგვლივ ყველაფერი.საოცარი ფერთა გამა იცის წელიწადის ამ დროს.


welcome!

!