ხანდახან ზუსტად ის დღე გამოგვრჩება ხოლმე,რომელიც თითქოს ძალიან მნიშვნელოვანია ჩვენთვის..
მერე გადის რამდენიმე დღე და გახსენდება, რომ ის ერთ დროს მნიშვნელოვანი დღე უკვე იყო.... ჩაიარა... მერე გვიკვირს როგორ გამოგვრჩა?... დრო ყველაფერს უცვლის ფერს. ტკივილებსაც.. სიხარულსაც... ტკივილი ტკივილად რჩება,სიხარულიც რჩება,მაგრამ ფერშეცვლილად ორივე.. წლები გადის და თან ჩქარა.. ჩვენც მივყვებით დინებას.. ცხოვრების რიტმს ხან ავუწყობთ ფეხს,ხან ძალიან ჩამოვრჩებით.. ჩვენ თავად არ ვიშორებთ მოგონებებს,წარსულს ვერ ველევით.საკმარისია ერთი პატარა წამით მოადუნო ყურადღება,რომ ყველაზე მნიშვნეოვანი დღეც კი გამოგვრჩება რაც ჩვენთვის,იმ დროინდელ წარსულში მნიშვნელოვანი იყო..
No comments:
Post a Comment
დამიტოვეთ კომენტარი
Note: Only a member of this blog may post a comment.