..ვთბები და ვხვდები,რომ ყველაზე დიდი საჩუქარი უფლისგან მე უკვე მივიღე. ..
როცა შავი ღრუბლები ფარავენ ჩემ ცას,როცა ისე ძლიერად წვიმს რომ ვერ ვხედავ ვერაფერს ირგვლივ, როცა სივიცე ამიტანს და ვკანკალებ მხოლოდ ერთი რამ მევლინება ხსნად, მისი მოქარგული სიტყვები.. ის ზუსტად მაშინ ჩნდება და იმ დროს როცა ყველაზე ძალიან მჭირდება.. იფანტება ღრუბლები,წვიმაც გადაიღებს ხოლმე და სულიც თბება..მზის სხივი ხან ერთ ბნელ კუთხეს გაანათებს,ხანაც მეორეს და ასე მოედება ყველა კუნჭულს.ვთბები და ვხვდები,რომ ყველაზე დიდი საჩუქარი უფლისგან მე უკვე მივიღე. -
No comments:
Post a Comment
დამიტოვეთ კომენტარი
Note: Only a member of this blog may post a comment.